Informatie
De vuurtoren van Ameland is technisch gezien een indrukwekkende toren en heeft een goed uiterlijk. De vuurtoren is te vinden aan de uiterse westkant van Ameland, vlakbij Hollum en aan het Bornrif. Met het opvallend rood-wit gestreepte uiterlijk kijk je onderweg in Ameland steeds naar de vuurtoren.
Het is de modernste en mooiste vuurtoren in Nederland. Niet weg te slaan uit je gedachten!
De vuurtorens in de Waddenzee hebben bijna allemaal sterke lampen. Elders op deze site heb je vast al over de Brandaris kunnen lezen. De link is hier. De Brandaris is gemaakt van baksteen. De vuurtoren van Ameland is gemaakt van gietijzer, wat ook veel voorkomt. Laten we kijken wat we allemaal aantreffen in de Waddenzee:
Vuurtoren Texel:
Roze uiterlijk met wit bovendeel. De lichtsterkte is 2.850.000 cd en gaat 29 ZM (10 ZM = 18,52km) ver. Ze is 34,7 meter hoog. Lichtpunt staat op 53 meter hoog. De vuurtoren is van baksteen gemaakt. (P.S.: De roze kleur komt door fout samengestelde verf, welke normaal rood moet zijn)
Vuurtoren Vlieland:
Een 16,8 meter hoge vuurtoren die omgebouwd is met bovenstuk uit IJmuiden. De minst originele toren met rood uiterlijk. En zwak met 100.000 cd lichtsterkte. Dat is maar 20 ZM ver te zien. Het lichtpunt is 54 meter hoog. Materiaal is gietijzer.
Vuurtoren Terschelling:
Bakstenen hoge toren van 52,5 meter. Het lichtpunt is op 55 meter. Het draagt de naam Brandaris en kent een indrukwekkende geschiedenis. Verder is het de meest oude vuurtoren in Nederland. Lichtsterkte is 3.500.000 cd en daarmee kan je de toren tot 29 ZM waarnemen. Het is ook bijzonder dat deze toren midden in het dorp is gebouwd. Meestal zijn ze buiten op de duinenrij gebouwd.
Vuurtoren Schiermonnikoog:
Felrode 37 meter hoge toren van baksteen en natuursteen. De lichtsterkte is 2.500.000 cd en schijnt daarmee 28 ZM ver. Het lichtpunt staat op 44 meter hoogte. Een weinig bijzondere vuurtoren met weinig geschiedenis. Het heeft op hetzelfde eiland nog een broer staan, de tweede vuurtoren. Deze tweede toren was gebruikt tot 1909 voordat de draaiende optiek op de eerste toren is geplaatst. Hierna diende het als een watertoren. Tegenwoordig is het een antennetoren.
Beetje buiten de boot maar Den Helder verdient ook wat aandacht:
Gietijzeren 16-kantige toren van 55,5 meter hoogte. Hij is rood geverfd en krijgt de bijnaam Lange Jaap. Tot 1974 is het de hoogste toren van Nederland. Ontworpen door Q. Harder. Met lichtsterkte van 5.200.000 cd kan het tot 30 ZM waargenomen worden. Haar lichtpunt staat op 57 meter hoogte.
Tenslotte komen we bij Ameland:
Gietijzeren rood/witte vuurtoren van 53,5 meter hoogte. 1 van de hoogste torens in Nederland. Met lichtsterkte van indrukwekkende 4.400.000 cd, gedaan met 2000 Watt gasontladingslamp, kan het 30 ZM ver komen. Het is de laatste toren ontworpen door Q. Harder. Lichtpunt is op 58 meter hoogte waar te nemen.
Met zo'n fraai uiterlijk is het meteen een toeristische trekpleister geworden. Hij staat niet midden in het dorp, zodat foto's maken geen probleem vormt.
Je kan zien dat Ameland als lichtbaken een belangrijk herkenningspunt is vanwege zijn hoogte, uiterlijk en lichtsterkte.
Vanaf 2005 wordt de vuurtoren niet meer bemand en is opengesteld voor het publiek. De vuurtorenwachter staat dan beneden klaar om je diverse verhalen te vertellen over de vuurtoren Ameland. In de toren is een klein museum cq. expositie ingericht. Kom maar langs!
Toren heeft geen eigen naam.
Een aantal vuurtorens hebben een naam. Zo heet de vuurtoren van Terschelling bijvoorbeeld Brandaris. Omdat de vuurtoren van Ameland in Bornrif staat, krijgt het bijna een naam Bornrif toegewezen. Maar dat is niet uitgevoerd en dus blijft de vuurtoren van Ameland officieel naamloos.
Geschiedenis
De bouw van het licht
In 1880 is begonnen met de bouw van deze ruim 50 meter hoge toren in de westelijke duinen van Ameland. Het is de laatste toren die Harder heeft ontworpen. De vuurtoren is gefundeerd op granietblokken.
De toren kreeg meteen een draailicht van 1e grootte (dat wil zeggen een brandpuntsafstand van 92 centimeter) en het licht was het eerste groepsschitterlicht in Nederland met een groep van 3 schitteringen in 30 seconden. In 1905 had de toren een petroleumlicht en was de lichtsterkte 24 000 cd. Dit licht werd in 1911 vervangen door een gloeilicht wat ervoor zorgde dat de lichtsterkte vervijfvoudigde. In november 1923 werd het licht geëlektrificeerd en kwam er een 80V Brandarislamp in. Nu werd de lichtsterkte meer dan 3 miljoen candela.
De Tweede Wereldoorlog
In mei 1940 werd de optiek van deze toren kapotgemaakt door de Nederlandse Marine, die wilde voorkomen dat de Duitsers het licht van de vuurtoren gebruikten voor navigatie. Na de oorlog werd in juni 1945 een vast hulplicht geplaatst, dat op 28 mei 1952 werd vervangen door een optiek dat afkomstig was uit de betonnen toren van Ouddorp. Deze was op 5 mei 1945 opgeblazen maar de optiek was al eerder in veiligheid gebracht. Het karakter werd toen Fl(3) 15s.
Huidige situatie
In 1988 is het lichthuis van de toren vervangen zoals bij veel vuurtorens rond die tijd. De vuurtoren kreeg toen gelijk een radarantenne. Op 22 maart 1996 is deze antenne vervangen door een groter exemplaar. Voorheen had de toren een radiobaken met kensein AD, maar sinds enige tijd is dit baken niet meer in functie. De toren is 's zomers bemand zolang als het licht is, 's winters van half negen tot half vijf. De toren is het gehele jaar geopend voor publiek, met verschillende exposities op de etages over bijvoorbeeld de KNRM en wrakkenkaarten.
Automatisering
Sinds kort worden veel vuurtorens geautomatiseerd en onbemand. De aantal vuurtorenwachters gaan naar nieuwe hypermodern centrum bij de Zeevaartschool
op Terschelling. Alle eilander vuurtorens krijgen infrarood-camera's die
het Wad en de zeegaten in de gaten houden. De beelden worden naar het
centrum op Terschelling gezonden. Vanuit daar zullen de verkeersleiders
de scheepvaart begeleiden. De nieuwe infrarood camera's kijkt dwars door
de mist heen, dus ze zien meer dan een menselijk oog.
Zo ook met vuurtoren van Ameland in 2005. Vanaf dat moment is toren te bezichtigen voor publiek.
(bron: grotendeels www.vuurtorens.net overgenomen)