Bakkeveen

Ontstaan dorp

Het dorp werd het eerst genoemd als de plaats waar in 1231 de Friezen en Drenten een veldslag hadden uitgevochten. Tijdens de Tachtigjarige oorlog werd het dorp door de Spanjaarden verwoest. Het huidige Bakkeveen is ontstaan tijdens de veenontginning in 1660.

Bakkeveen ligt temidden van een bosrijk gebied met afwisselende heide- en zandvlakten en is gelegen op de grens met Groningen en Drenthe. Een drietal organisaties beheren de gebieden rondom Bakkeveen: Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer en It Fryske Gea. Vanuit een schaapskooi op de aangrenzende heide van Allardsoog wordt regelmatig de heide van Bakkeveen door een schaapskudde begraasd. Daarnaast lopen er Exmoor-ponies en Schotse Hooglanders vrij in het heidegebied rond.

In Bakkeveen staat het historisch landgoed Slotplaats, omgeven door fraaie bossen. Deze is momenteel in gebruik als Theehuis en als startpunt van excursies van Natuurmonumenten in de bossen bij Bakkeveen. Achter de Slotplaats staat het oude koetshuis dat na renovatie in gebruik is genomen als VVV-kantoor. De Slotplaats zelf is in 2006 gerestaureerd en de tuinen en boomgaarden rondom het landhuis zijn in oude luister hersteld.

Bakkeveen ligt in een veenkolonie. De Bakkeveense Vaart is in de zeventiende eeuw gegraven voor de ontwatering van het veen en de afvoer van turf. De Slotplaats is intensief ontwaterd ten behoeve van de bosbouw. En daar is ook het bos op ingericht. Grote stukken zijn gekapt en de rechte, brede paden moeten de afvoer van hout zo gemakkelijk mogelijk maken. Bij de vorige eigenaren stond de productie van hout voorop.

Samen met negen anderen werd kunstenaar Hendrik Werkman in 1945 in Bakkeveen gefusilleerd door een Duits vuurpeloton, drie dagen voor de bevrijding van Noord-Nederland. De redenen voor zijn arrestatie en executie zijn nooit helemaal duidelijk geworden. Hij ligt begraven op de begraafplaats van Bakkeveen en in het dorp staat een monument ter nagedachtenis aan de tien gefusilleerden.

Bakkeveen staat tegenwoordig voornamelijk bekend als recreatiegebied met attractie- en vakantieparken. Dankzij het toerisme kent Bakkeveen een goed voorzieningenniveau als bijvoorbeeld een grote supermarkt en goede busverbindingen met Drachten en Assen. Sinds enige tijd is er een speciaal bospad voor rolstoelers. Dit pad is ongeveer 1.5 km lang en begint en eindigt bij de uitkijktoren nabij het zwembad Dundelle.
Bron: wikipedia

De Slotplaats

Landgoed de Slotplaats bij Bakkeveen is een van de grotere Friese bosgebieden. Hier vindt u een sterrenschans, een klassieke tuin met slotgracht en statige beukenlanen. Tien passen kost het u om de allerdikste beuk te ronden. Beleef dit prachtige natuurgebied over de gemarkeerde wandelroute. En bestel na een stevige wandeling een kop koffie met huisgemaakte appeltaart in het monumentale theehuis. In de winter bij de open haard, ’s zomers in de theetuin.

Op de Slotplaats ziet u met wat geluk reeën en roofvogels zoals de buizerd en de havik. De dwergvleermuis woont in de majestueuze beuken. Die beuken zijn wel 250 jaar oud. Ze zijn geplant door voormalige eigenaren. Slotplaats werd in 1668 aangelegd. Toen bouwde de familie Aylva een slot, het Blauwhuis genoemd. In 1838 is het Blauwhuis afgebroken. Daarvoor, in 1818, verrees slotboerderij de Slotplaats, die nu dienst doet als theehuis.

Achter de Slotplaats vindt u de VVV kantoor van Bakkeveen, waar u de routekaarten kunt kopen.

Natuurmonumenten voert sinds half januari werkzaamheden uit in het bos van de Slotplaats bij Bakkeveen. Op diverse plaatsen zijn naaldbomen omgezaagd, zodat er open plekken ontstaan. Het doel hiervan is om het bos gevarieerder te maken. Door dit jaar wat intensiever in het bos in te grijpen, kan het onderhoudswerk de komende tien jaar tot een minimum worden beperkt. Hierdoor worden ook de wandelpaden minder beschadigd.
Bron: www.natuurmonumenten.nl

Hendrik Werkman

(Leens 29 april 1882 - Bakkeveen 10 april 1945)
Hendrik Nicolaas Werkman was een Nederlands expressionistisch kunstenaar.

Hij werd bekend als de drukker van "De Ploeg", de kunstenaarsvereniging die aan het begin van de 20e eeuw het culturele leven in Groningen "opschudde".

Hendrik Werkman was boekdrukker (vanaf 1907 zelfstandig) en had een kleine uitgeverij in Groningen, waar in hoogtijdagen ongeveer twintig mensen werkten. Echter in jaren 20 gingen de zaken slecht en moest hij de zaak sluiten. Als lid van de (in 1918 opgerichte) Groninger schildersvereniging "De Ploeg" maakte hij verschillende affiches, uitnodigingen en catalogi voor de activiteiten van de vereniging. Van 1923 tot 1926 gaf hij in eigen beheer het tijdschrift "The next call" uit dat hij uitwisselde met avant-gardisten in Parijs, Antwerpen en Rusland. Het was een avant garde-tijdschrift, waarin hij zowel beeldend als typografisch zou kunnen experimenteren.

Tijdens de oorlog verzorgde hij samen met August Henkels en Ate Zuithoff onder de naam "De Blauwe Schuit" verschillende uitgaven die in bedekte termen kritiek leverden op het nazi-bewind. De teksten werden door Werkman voorzien van prachtige kleurrijke druksels. Uit die tijd stamt ook een van zijn bekendste werken, twee series van tien druksels getiteld: "Chassidische Legenden I en II". De druk werd illegaal verspreid en was gericht tegen de bezetter.

Vlak voor de Tweede Wereldoorlog kwam Werkman in contact met Willem Sandberg, op dat moment hoofdconservator van het Stedelijk Museum in Amsterdam. Sandberg, die oorspronkelijk was opgeleid tot typograaf, verwierf veel werk van Werkman voor het Stedelijk Museum. Het was ook Sandberg die hem in 1939 zijn eerste solotentoonstelling bezorgde in Amsterdam. Zijn voormalige werkruimten aan Lage der A nummer 13 zijn verbouwd tot ateliers.

Werkman stierf voor een Duits vuurpeloton in Bakkeveen, drie dagen voor de bevrijding van Noord-Nederland. De redenen voor zijn arrestatie en executie zijn nooit helemaal duidelijk geworden: Naast illegale drukken scheen hij ook contacten te hebben met joden. Nadat de locatie bevrijd was door de Canadezen werden de lichamen opgegraven en geïdentificeerd en herbegraven op het kerkhof van Bakkeveen. Later zijn alle slachtoffers herbegraven in hun eigen woonplaats, behalve Werkman. Hij ligt begraven op de begraafplaats van Bakkeveen. Aan de Nije Drintsewei (tussen Bakkeveen en de volkshogeschool) staat een zwerfkei met de tien namen van de slachtoffers, ter nagedachtenis van Werkman en de negen anderen die tegelijk met hem werden gefusilleerd. De afbeelding op Werkmans graf is gemaakt door de vriend van hem, als illustratie van 2 vechtende jongens uit 1 van de gemaakte werken van Werkman.

Ook bij zijn geboortehuis in Leens staat een monument, gemaakt door de bronsgieter Ben Joosten. In het gemeentehuis van De Marne in Leens staan twee beelden van Annet Gaaikema als hommage aan Werkman. Het H.N. Werkman College, een middelbare school in Groningen, is naar Werkman genoemd.
Bron: www.dodenakkers.nl, Groningse Museum en Wikipedia